Comfort Zone(n.) a place or situation where one feels safe or at ease and without stress.
เคยเป็นไหม? นั่งเลื่อนเน็ตฟลิกไปมาเป็นชั่วโมงสุดท้ายก็ไม่ได้ดูหนังหรือซีรี่ส์อะไรเลย หรือบางทีก็ดันเลือกที่จะกลับไปดูหนังเรื่องโปรดรอบที่สามซะงั้น
เราคนนึงแหละ ที่เวลาเลือกที่จะดูหนังหรือซีรี่ส์อะไร เราใช้เวลาเลือกนานมาก มีข้อแม้ในหัวเยอะแยะไปหมด ถ้าไม่ใช่นักแสดงคนนี้จะไม่อยากดู ถ้าเนื้อเรื่องไม่เข้มข้นจะไม่ดู หรือแม้แต่ความคิดง่ายๆว่า วันนี้ไม่อยากดูหนังเครียด แต่หนังสบายๆ เบาสมองก็ไม่มีเรื่องไหนน่าดูสักเรื่อง จนสุดท้ายวันนั้นก็จะไม่ได้ดูหนังหรือทำอะไรเลย นี่แหละมั้งอาการที่คนเขาพูดกันว่า “ติดอยู่ใน comfort zone” ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่การเลือกหนังดูกลายเป็นเรื่องยากสำหรับเรา จากเด็กที่เคยรักในการดูหนัง มีอะไรน่าสนใจก็จะรีบกดเข้าไปดูทันที กลายเป็นเด็กที่รู้สึกว่าหนังเรื่องนี้น่าสนใจมากนะ แต่กลับไม่เคยกดเข้าไปดู แม้แต่หนังที่คนทั้งโลกชมว่าดี เรายังใช้เวลาหลายเดือนในการเลือกที่จะดูมัน
เราเพิ่งมาค้นพบว่าเราเป็นคนติดอยู่ในคอมฟอร์ทโซนก็เพราะว่าการเลือกหนังเนี่ยละ แต่มันก็กลายเป็นลามไปเรื่องอื่นๆรอบตัวเราเต็มไปหมดเลย เรากลัวที่จะรู้จักคนใหม่ ๆ เราใช้ความพยายามอย่างมากในการก้าวเท้าเข้าไปในร้านอาหารที่ไม่เคยกิน หรือแม้แต่ เรากลัวที่จะออกไปทำกิจกรรมแปลกใหม่ที่ไม่เคยทำ เราเอาแต่หาข้ออ้างต่างๆในการไม่ทำอะไรนอกเหนือจากสิ่งที่เรารู้จักดีอยู่แล้ว หรือแม้แต่การเขียนบทความนี้ก็เป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับเราเหมือนกัน คงเป็นเพราะว่าเรากลัวความผิดพลาด กลัวความผิดหวัง และเราคาดหวังกับอะไรรอบๆตัวมากเกินไป จนทำให้ไม่กล้าก้าวขาออกไปไหนเลย
สิ่งแรกที่เราทำเลยก็คือยอมให้แฟนเลือกหนังหรือซีรี่ส์ในเน็ตฟลิกเพื่อที่จะนั่งดูด้วยกัน และสิ่งที่แฟนเราเลือกก็คือการ์ตูน Attack on Titan การ์ตูนที่เรากดเป็น My List ไว้นานแล้วแต่ไม่เคยกดเข้าไปดูสักที
และ มัน สนุก มากกกกกก
หลังจากดูจบไปหนึ่งซีซั่นภายในสองวัน เราก็รู้สึกว่า การ์ตูนเรื่องนี้ก็เทียบได้กับคอมฟอร์ทโซนของเราเหมือนกันนะ
Attack on Titan เล่าเกี่ยวกับยุคดิสโทเปียที่มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าไททัน มันทำร้ายและกินมนุษย์ ทำให้เผ่าพันธุ์มนุษย์แทบจะสูญพันธุ์ ซึ่งสิ่งที่มนุษย์ทำเพื่อป้องกันตัวเองก็คือสร้างกำแพงที่ไททันไม่สามารถเข้ามาได้และอาศัยอยู่ในกำแพงเพื่อความปลอดภัย กำแพงนั้นก็คงจะเทียบได้กับคอมฟอร์ทโซนของเรา ถ้าออกไปก็อาจจะตายได้ แต่ถ้าไม่ออกไปก็จะเหมือนติดอยู่ในคุกตลอดเวลา ซึ่งถ้าให้เราลองเอาตัวเราลงไปอยู่ในโลกนั้น เราก็คงกลัวที่จะออกไปนอกกำแพง แต่ในขณะเดียวกันเราก็คงโหยหาการใช้ชีวิตอย่างอิสระนอกกำแพงเช่นกัน
ยิ่งเห็นแบบนี้ ทำให้เรายิ่งรู้สึกเลยว่าก่อนหน้านี้เราทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้ เอาแต่ขี้กลัวไปหมด นี่เราพลาดอะไรไปบ้างตั้งแต่เราเริ่มสร้างกำแพงที่ชื่อคอมฟอร์ทโซนขึ้นมา และทำให้เราเกิดคำถามว่าทำไมมันถึงชื่อคอมฟอร์ทโซน ทั้งๆที่ มันไม่ได้สบายเหมือนชื่อมันเลยนะ มันอึดอัดโดยที่เราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ และคนเราสามารถติดอยู่ในนั้นได้เป็นปีโดยที่ไม่รู้ตัวเลย แต่เมื่อเราเริ่มได้ออกมาเจออะไรใหม่ๆ เรารู้สึกเป็นอิสระมากกว่าตอนอยู่ในนั้นอีก เราเริ่มสนุกกับการใช้ชีวิตมากขึ้นเยอะ เราเริ่มอยากออกไปทำสิ่งที่ไม่เคยทำ
เราอยากให้บทความนี้เป็นสิ่งที่เตือนใจตัวเอง เมื่อไหร่ที่เราเริ่มรู้สึกว่าติดอยู่ในคอมฟอร์ทโซนอีกครั้ง เราคงย้อนกลับมาอ่านบทความนี้ ย้อนกลับมารู้สึกถึงความเป็นอิสระที่เราเคยรู้สึกตอนที่เราก้าวออกจากเขาวงกตที่ชื่อว่าคอมฟอร์ทโซน การโพสบทความนี้ก็คือหนึ่งวิธีที่ทำให้เรากล้าออกมาทำอะไรใหม่ๆ ทำอะไรที่เราชอบมันจริงๆโดยไม่กลัวที่จะผิดหวังกับมัน
วิทเลิฟ
-mkm
